Mijn eerste kennismaking met Nepal was in 2004 toen ik daar op vakantie was. Het land met zijn prachtige natuur en vriendelijke bevolking zat meteen in mijn bloed. Tijdens mijn reis kwam ik in contact met het kinderhuis van Ketaaketighar in Sauraha.

Thuis liet het mij niet los en ik heb contact gezocht met andere mensen in Nederland die ook betrokken waren bij het kindertehuis. Samen hebben wij een Stichting opgericht om vanuit Nederland het kindertehuis te helpen met donaties. In Nepal zie ik nog zoveel armoede en kinderen die niet naar school gaan omdat er geen geld is om schooluniform, schriften en pennen aan te schaffen.

Met Crea-Nepal proberen we zoveel als mogelijk werk te creëren voor vrouwen zodat ze een zelfstandig bestaan op kunnen bouwen. Als zij het beter krijgen zullen hun kinderen naar school kunnen gaan.

Minstens 1 keer per jaar reis ik samen met Ida, ook vrijwilligster bij Crea-Nepal en bestuurslid bij Stichting Ketaaketighar, naar Nepal. Wij bezoeken de verschillende leveranciers van de mooie producten die Crea-Nepal verkoopt. De dames zijn altijd blij als we er zijn en als we met nieuwe ideeën komen gaan ze het meteen uitproberen.

Met veel plezier zet ik mij in voor Crea-Nepal.

Ik ben Lia en ben betrokken geraakt bij Nepal en de goede doelen daar door mijn zuster Thea. Haar verhalen en passie voor de inwoners van Nepal raakte mij en ik besloot om te doen wat ik kon om haar te helpen haar doelen te bereiken. De prachtige spullen die Crea-Nepal naar Nederland heeft laten komen zijn (pré Corona) op braderieën verkocht.

Met veel plezier heb ik geholpen met de verkoop en het vertellen van het verhaal achter de diverse mooie artikelen. Ik heb gemerkt dat veel mensen het waarderen te weten waar een product vandaan komt en hoe het kopen ervan bijdraagt aan een beter leven voor de mensen die het gemaakt hebben.

In 2018 was ik in de gelukkige omstandigheid een maand lang mee te kunnen naar Nepal. Daar heb ik met eigen ogen kunnen zien waar en hoe de mensen, achter de producten van Crea-Nepal, werken en leven. Ik heb mogen zien hoe trots de mensen zijn op de producten die ze maken. Ik ben daar nog steeds van onder de indruk.

Ook zijn we in die maand bij het kinderhuis Ketaaketighar geweest en heb ik kunnen zien hoe gelukkig de kinderen daar met elkaar zijn en met het feit dat ze naar school kunnen en zicht op een betere toekomst hebben.

Mensen zeggen wel eens: dat is toch een druppel op een gloeiende plaat?
Dan kan ik alleen maar zeggen: genoeg druppels maken een plas en dan koelt de plaat vanzelf af!

Sinds mijn pensioen in 1997 ben ik betrokken bij Ketaaketighar, een Nepalees kinderhuis. Al meer dan 20 jaar bezoek ik  Nepal en steeds weer merk ik dat de leefomstandigheden van groepen mensen slecht zijn. Deels omdat de mensen  geen werk kunnen vinden, geen eigen stukje grond hebben of door natuurgeweld zonder inkomsten zitten. Ook gebeurt het dat een ouder is overleden of is weggegaan. Vaak zijn vrouwen alleen verantwoordelijk voor de opvoeding van de kinderen. En juist deze kinderen zijn ook mede verantwoordelijk voor een betere toekomst van het land. Onderwijs blijft zo belangrijk!!!

Daarom heb ik grote interesse in vrouwenprojecten. Met het geld dat de vrouwen verdienen kunnen ze hun kinderen naar school sturen. Samen met Crea-Nepal heb ik kennis gemaakt met vrouwen die in kleine kring samen werken. Zij vilten, maken sieraden, naaien en weven en verdienen zo een eigen inkomen. De moeders voelen zich verantwoordelijk voor de toekomst van hun kinderen. Zij geven ze de kans om naar school te gaan.

Crea-Nepal koopt hun mooie producten bij deze projecten. Via de webshop en op braderieën of toeristenmarkten worden de producten verkocht.

 Een prachtig doel waar ik graag aan meewerk.